Een boek zonder tekeningen, je weet wel, zo eentje waaruit je echt moet voorlezen. Geen prentjes om het verhaal te volgen. Is dat wel iets interessant voor een kleuter?

Tekeningen of niet

Voor ik het boekje als geschenk vroeg aan de meter, zag ik een filmpje waarin Wim Helsen (ik ben echt gek op de dynamiek van deze man) het boekje voorlas. Tja, niemand kan zo goed intonaties leggen als Wim Helsen. Het sprak me dan ook meteen aan en stimuleerde me het boek te willen aanschaffen.

Zoonlief houdt alvast enorm van een boek met tekeningen. Voor het slapen gaan, kiest hij dan ook steevast een boek uit met veel prentjes en weinig tekst. Vaak zelfs nog liever een zoekboek dan een leesboek.

Het boek zonder tekeningen in huis halen leek dan ook niet meteen het allerbeste idee te zijn. Hij ligt dan ook al eventjes in de kast en werd dan nooit uitgekozen om voor het slapen nog even in te gaan in te bladeren. Jammer dacht ik.

Uiteindelijk besliste ik om er verandering in te brengen door te vragen of ik eens een boekje mocht kiezen. Ja hoor, ik mocht! Wanneer hij mijn keuze zag, vond hij niet meer zo’n leuk idee maar ik besloot toch voor te lezen.

Hoe ging dat

De eerste bladzijden van het boekje had meneertje peertje een beetje een pruillip maar plots begon hij luidkeels te lachen. Dit terwijl ik niet eens echt moeite deed om het grappig te maken. Ik gebruikte geen speciale intonaties in mijn stem en gekke stemmetjes zijn voor mij ook niet in de kast gelegd.

Het boek veranderd iedereen in een komiek, voornamelijk doordat het in de ik-vorm geschreven is en de tekst gewoon zo opgebouwd is dat het leuk wordt. Iedereen kan er dus uit voorlezen en het zal altijd grappig zijn, talent of niet. Het perfecte voorleesboekje als je het mij vraagt.

show

Het is wel zo dat mensen met een theater-talent en fantastische intonatie, van het voorlezen een heuse show show kunnen maken. Zo iemand is mijn idool Wim Helsen, wat ben ik gek op de vrolijke en gekke dynamiek van deze man. Het filmpje waarop hij voorleest uit het boek zonder tekeningen, is dan ook de reden waarom ik het boek ooit heb gekocht.

Op zoek naar meer lees inspiratie, neem dan snel een kijkje bij mijn boekreviews.

One Reply to “Het boek zonder tekeningen review”

  1. Oh, dat klinkt als een goed boek om eens uit te proberen, want ik ben de meeste Plop boeken hier ondertussen wel beu gelezen. 😉 De oudste wil nu liever atlassen en dierenboeken lezen (of toch nog een beetje voorgelezen krijgen), de jongste kiest altijd dezelfde verhaaltjes uit. Dit boekje zou het ook wel eens goed kunnen doen bij allebei. 😉 Ik zie ze zo al schaterlachen bij het nijlpaard met de naam PoePieKont! 😀

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.