Borduren, het doet me vaak denken aan oudere mensen, vooral zo van die klassieke werken met grote weelderige bloemen. Ik herinner me nog dat ik van die geborduurde kussens en zo zag bij mijn grootmoeder. Tot ik onlangs via mijn instagram een super schattig borduurwerkje zag voorbij komen van een gezinnetje. Toen wist ik dat ik dit ook moest proberen.
Portret
De instagram account die ik tegenkwam was deze van Tiny stitches, deze dame verkoopt op maat gemaakte portretjes. Je stuurt een foto mee of een beschrijving, de keuze van kledij en zij gaat dan voor jou aan de slag om het portret te maken, via e-mail kan je dan feedback geven waarna ze bijstuurt waar je dat wenst.
Ik besloot er voor de kerstdagen zo’n op maat gemaakt patroontje te bestellen, het lijkt me een fantastisch creatief en persoonlijk geschenk om te geven. Daarbij, een geschenk waar moeite in kruipt, dat is altijd 100 keer meer waard vind ik. Ik was nog net op tijd met mijn order want Tiny stitches heeft een tijdelijke stop ingebouwd. Phew, was ik even blij dat mijn kerstgeschenk-idee niet in het water zou vallen.
Nadat ik het portret toegestuurd kreeg, bestelde ik nog snel online alle benodigdheden, ongeduldig zoals ik ben. Ik wou het vlug hebben zodat het geschenk zeker op tijd zou af zijn. Zo’n borduurwerkje leek me nogal tijdsintensief en veel werk (spoiler: dat viel best mee). Ik bestelde van elke nodige kleur 1 setje garen, met de gigantische angst dat dat zeker te weinig zou zijn. Uiteindelijk heb ik nog super veel draad over.
Borduren
De kruissteek kende ik nog van vroeger (ooit op school geleerd), hierdoor kon ik vlot aan de slag. Alleen wist ik pas bij het aanvangen van mijn werkje dat ik de draden moest splitsen, dat stond namelijk op de handleiding die ik toegestuurd kreeg van Tiny stitches. Echt, hoe mensen dit doen zonder gek te komen, die draden beginnen te knopen en ik werd super zenuwachtig. Uiteindelijk ontdekte ik dat je best eerst je draad afknipt op de gewenste lengte en dat het dan veel eenvoudiger splitst (mocht deze tip niet duidelijk zijn en je wil toch weten hoe het makkelijker lukt, vraag gerust, het is moeilijk te verwoorden).
Daarna was het tellen geblazen om het werkje tot een goed einde te brengen. Ik begon op een vrijdagavond en de zondagmiddag was ik al klaar. De krullen zijn mij niet gelukt en eerlijk is eerlijk. Het fijnere werk zoals de bril, de details op de tril en de strikjes aan het pakje zijn minder goed gelukt. Ik heb er echt gevloekt. Al bij al ben ik best tevreden met het resultaat, de ontvanger hopelijk ook.
Gelukkig bestelde ik nog een extra patroontje (van mijn eigen gezin) waarmee ik aan de slag kan en ik denk dat ik stiekem ook wel zal experimenteren met mijn eigen gezinsportret om er wat variantjes op te maken: andere kleding, eens wat ballonnen …
Ik heb dus weer eens een nieuwe hobby/verslaving: borduren. Ik hoor manlief in gedachten alweer zuchten.
Herken je dat? Al die leuke creatieve projecten? Ik krijg er maar niet genoeg van, wat doen jullie zo allemaal graag?
Op zoek naar meer creatieve inspiratie? Bekijk dan zeker mijn DIY rubriekje.