Sneeuw, waarom ik geen wintervakantie wil boeken

Joepie, sneeuw! De eerste meldingen over sneeuw komen binnen, iedereen begint blij in zijn handjes te wrijven, oogjes twinkelen, iedereen is weer blij. Iedereen … behalve ik, ik heb een hekel aan sneeuw.

Sneeuw

Ja, het is supermooi, dat kan je niet ontkennen. Tot het gaat smelten of wanneer er zout gestrooid werd, dan wordt het gewoon een grote vieze vuile bruine drek. Bah.  

Ja, het is supermooi, dat kan je niet ontkennen. Tot het gaat smelten of wanneer er zout gestrooid werd, dan wordt het gewoon een grote vieze vuile grijze drek. Bah.  

Gooien met sneeuwballen, een sneeuwman maken, leuk, al helemaal met de kindjes! Ja, dat is het zeker, maar dat is zo koud aan je handen en dat doet pi-jn.Als ik dan zie hoe mijn zoontje geniet van dat samen spelen, dan doe ik dat uiteraard wel met heel veel plezier, versta me niet verkeerd.

Je kan ook niet zomaar vrijaf krijgen wanneer het sneeuwt, hoe je het dus draait of keert, je moet erdoor. Hetzij met de wagen, verkeersellende geblazen, al zeker in ons land. Hetzij met de fiets, valgevaar en in mijn geval vooral doodsangsten. De beste optie is nog te voet, alleen, probeer de dag van vandaag nog maar eens een paar schoenen te vinden die waterdicht zijn. Vind je dit al, dan heb je gegarandeerd nog koude voeten. Hoewel ik denk dat ik dit jaar een paar goede stappers gevonden heb.

En dan misschien het vervelendste van allemaal, vroeg opstaan om nog voor je moet werken sneeuw te ruimen zodat niemand valt voor je deur. Misschien wel een goede ochtendgymnastiek, was het niet dat ik eigenlijk niet zo graag sport.

Wintervakantie

Menigeen zweert dan ook bij een wintervakantie, gaan skiën dus. Ze houden van sneeuw, dus al helemaal van een skireis. Eerlijk gezegd, mij kan het absoluut niet boeien. Ik geef toe, gaan skiën of snowboarden, het ziet er echt spectaculair uit.

Menigeen zweert dan ook bij een wintervakantie, gaan skiën dus. Ze houden van sneeuw, dus al helemaal van een skireis. Eerlijk gezegd, mij kan het absoluut niet boeien. Ik geef toe, gaan skiën of snowboarden, het ziet er echt spectaculair uit.

Ik heb het ooit al eens geprobeerd hoor, indoor. Na een uur of acht oefenen en doodsangsten uit te slaan op de kinder-oefen-leerpiste, had ik het voor gezien. Blijkt dat ik naast raptevrees (ja dat bestaat volgens mij echt wel) ook nog eens niet graag val in de (valse) sneeuw. Want dat kruipt onder je kleren en is koud, zelfs indoor. Stel je voor dat het dan nog eens buiten is, waar het nog kouder is. Neen, hoor da tis niets voor mij.

Een ski-vakantie staat ook nog eens gekend voor de après ski. Je weet wel. Zo’n drinkfestijn met veel lawaai, soms zelfs zingen en zo (of zo laten ze het alvast uitschijnen), ook niets voor deze introverte dame.

Geef mij dus maar een warme zonvakantie, gelukkig denken manlief en zoonlief er (voorlopig) ook zo over. Hoe heter, hoe beter is mijn motto, 25 plus graden, here i come. Wil mijn gezin toch ooit eens op wintervakantie, dan mogen ze van mij. Liever zonder mij, en ga ik toch mee, dan doe ik eerst een stevige wandeling (liefst op niet gladde stukken), daarna vind je mij vast ergens binnen, gezellig voor een haard met een goed boek.